എം.കേയുടെ കാത്തിരിപ്പ്‌

കത്തിന്റെ മുകളിലെ മേൽവിലാസം കണ്ട് പോസ്റ്റ്‌മാന്റെ കൈകൾ വിറച്ചു..എം.കേയ്ക്ക് ഒരു റെജിസ്റ്റേഡ് പോസ്റ്റ്‌.
പോസ്റ്റ്‌മാൻ ആ അഡ്രസ്സ് വീണ്ടും വീണ്ടും വായിച്ചു.. ഓരോ തവണ വായിക്കുമ്പോഴും ആ കണ്ണുകൾ വിറച്ചു.

ലോകത്തുള്ള എല്ലാ വൈദ്യുതിയും അയാളുടെ ഉള്ളിലൂടെ കടന്ന് പോകുന്നതായി അയാൾക്ക് തോന്നി..അതിനെന്താ കാരണം? ഇത്രയും ഭീകരനാണോ എം.കേ?

അല്ല, എം.കേ ഒരു പാവത്താനാണ് എന്നാണു നാട്ടുകാരുടെ എല്ലാം അഭിപ്രായം..
പിന്നെ, ഈ പോസ്റ്റ്‌മാന് എം.കേടെ പേര് കണ്ടിട്ടെന്താണ്‌ ഇത്രയും ഭയം തോന്നാൻ കാരണം?


ആ കാരണം തേടി നമുക്ക് ഒരു വർഷം പിറകോട്ട് പോകാം..


എം.കേ -  ഒരു നിഷ്കളങ്കനായ ചെറുപ്പക്കാരൻ.ഉദയസൂര്യനുമായി മത്സരം  എം.കേടെ വിനോദമായിരുന്നു..ആര് ആദ്യം ഭൂമിയെ ദർശിക്കും എന്ന മത്സരം. പ്രഭാത ഭക്ഷണവും പത്രം വായനയുമൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് എം.കേ വീടിന്റെ ജനാലയിലൂടെ ദൂരേക്ക്‌ നോക്കി ഇരിക്കും.വേനൽപാടങ്ങളുടെ സൗന്ദര്യമോ മേഘങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കുന്ന ദൃശ്യവിസ്മയമോ ആയിരുന്നില്ല എം.കേ നോക്കിയിരുന്നത്..അറ്റം കാണാത്ത ആ ടാർ ഇട്ട റോഡിലൂടെ വരുന്ന പോസ്റ്റ്‌മാനെ ആയിരുന്നു എം.കേടെ കണ്ണുകൾ തേടി കൊണ്ടിരുന്നത്   ..

പതിവ് പോലെ അന്നും പതിനൊന്ന് മണിയായപ്പോൾ പോസ്റ്റ്‌ മാൻ വന്നു.

"ചേട്ടാ, യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ നിന്നുമെനിക്ക് കത്തുണ്ടോ?", എന്നത്തേയും പോലെ എം.കേ ആകാംഷയോടെ ചോദിച്ചു.

'ഇല്ല' എന്ന് ആന്ഗ്യം കാണിച്ച് കൊണ്ട്  പോസ്റ്റ്‌ മാൻ തല താഴ്ത്തി സൈക്കിൾ ചവിട്ടി പോകുന്നത് എം.കേ നിറകണ്ണുകളോടെ നോക്കി ഇരുന്നു..

ദിവസങ്ങൾ കടന്നു പോയി..ഈ പതിവ് തുടർന്നു ..

അന്ന് പതിനൊന്ന് മണിയായിട്ടും പോസ്റ്റ്‌മാനെ കണ്ടില്ല..

ബീ.ടെക്ക് സർട്ടിഫിക്കറ്റ് കാത്തു കാത്തു പ്രതീക്ഷ അറ്റ എം.കേ അർത്ഥമില്ലാത്ത ആ ഒരു ദിവസത്തെയും കൂടി ശപിച്ചു കൊണ്ട്, വീടിന്റെ വാതിലും ജനാലയും അടച്ച് പോയി കട്ടിലിൽ കിടന്നു..


ഒന്നു മയങ്ങി വന്നപ്പോഴേക്കും വീടിന്റെ കോളിംഗ് ബെൽ ശബ്ദിച്ചു.

എം.കേ പോയി വാതിൽ തുറന്നപ്പോൾ വീടിന്റെ മുൻപിൽ ഒരു ജനക്കൂട്ടം. പൊസ്റ്റ്മാൻ എം.കേയുടെ വായിൽ ഒരു ലഡ്ഡു കുത്തി തിരുകി.

"മോനേ, നീകാത്തിരുന്ന ദിവസം വന്നെത്തി . ഇതാ, യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ നിന്നും നിനക്കുള്ള കത്ത് ..ഞങ്ങൾ നാട്ടുകാർ എല്ലാവരും കൂടെ ആഘോഷമായി ഇങ്ങോട്ട് വന്നത് നിനക്ക് ഇത് തരാൻ വേണ്ടിയാണ്.."

എം.കേ സന്തോഷത്തോടെ, ആഹ്ലാദത്തോടെ, ആ കത്ത് പൊട്ടിച്ച് വായിച്ചു. കത്ത് പൊട്ടിച്ചതിന്റെ പത്തിരട്ടി ശക്തിയിൽ പൊസ്റ്റ്മാനിട്ടും പൊട്ടിച്ചു !


പൊസ്റ്റ്മാൻ ബോധരഹിതനായി താഴെ കിടന്നു !

ഇത്രയും നാൾ ഒരു ഈച്ചയെ പോലും നോവിക്കാത്ത എം.കേയുടെ  മറ്റൊരു മുഖം കണ്ട നാട്ടുകാർ  അപ്പോൾ കണ്ട കാഴ്ച്ച വിശ്വസിക്കാനാവാതെ സ്ഥബ്ദരായി നിന്നു .

എം.കേ ഒന്നും മിണ്ടാതെ വീടിനകത്തേക്ക് നടന്നു.വാതിൽ അടച്ചു.
തനിക്കു കിട്ടിയ കത്ത് വീണ്ടും വായിച്ചു. ഉത്തരക്കടലാസിൽ 'ദയവു ചെയ്ത് എന്നെ പാസ്സ് ആക്കണേ. ഈ പേപ്പർ കൂടിയേ ഉള്ളൂ', എന്ന് എഴുതി വച്ചതിന് യൂണിവേഴ്സിറ്റി എം.കേയെ പരീക്ഷയിൽ തോൽപിച്ചിരിക്കുന്നു !


മാത്രമല്ല, ആയിരം രൂപ പിഴ അടച്ചാലേ ഇനി പരീക്ഷ എഴുതാൻ പറ്റൂ. ഇടി വെട്ടിയവനെ പാമ്പ് കടിച്ചു, പാമ്പിന് എയിഡ്സും ഉണ്ടായിരുന്നു   എന്ന പോലത്തെ അവസ്ഥയായി എം.കേയ്ക്ക്.

പിന്നീട് എം.കേ ദിവസങ്ങളോളം വീട്ടിലെ മുറിയിലെ ഇരുട്ടിൽ ഇരുന്നു..

പൊസ്റ്റ്മാനാണെങ്കിലോ എം.കേയുടെ വീടിന്റെ ഭാഗത്തേക്ക്‌ പോകാതായി ..


സംഭവിച്ചതെല്ലാം നല്ലതിനെന്ന ഭഗവദ് ഗീത വാക്യം മനസ്സിൽ ആലോചിച്ച് എം.കേ വീണ്ടും പരീക്ഷ എഴുതാൻ തീരുമാനിച്ചു. ഇത്തവണ മാന്യമായ രീതിയിൽ പരീക്ഷ എഴുതി. ഇത്തവണയും എന്തായാലും ജയിക്കും എന്ന് എം. കേയ്ക്ക് ഉറപ്പാണ്..

റിസൾട്ട്‌ വന്നപ്പോൾ ജയിച്ചോ എന്ന് പത്രത്തിൽ നോക്കിയില്ല. അതിന് പിന്നിലും ഉണ്ടൊരു കുഞ്ഞ് ഫ്ലാഷ് ബാക്ക് .. ഇതിന് മുൻപത്തെ ബോർഡ് എക്സാമിന്റെ റിസൾട്ട്‌ 'ജയിച്ചു' എന്ന് പത്രത്തിൽ കണ്ട് കൂടുകാർക്ക് ഭക്ഷണം വാങ്ങി കൊടുത്തതൊക്കെയായിരുന്നു ..പക്ഷെ പത്രത്തിലെ അക്ഷരപ്പിശകായിരുന്നു അത് എന്ന് പിന്നീടാണ് മനസിലായത്..അന്ന് മുതൽ പത്രത്തിൽ റിസൾട്ട്‌ നോക്കുന്നത് എം.കേ ഉപേക്ഷിച്ചു.

ബീ.ടെക്ക് കിട്ടാനായി നേടിയെടുക്കേണ്ട ഒരേ ഒരു പേപ്പർ തന്റെ കഴിവ് കൊണ്ടല്ലെങ്കിൽ ഉത്തരക്കടലാസ് വിലയിരുത്തുന്ന മാഷിന്റെ ദയവ് കൊണ്ടെങ്കിലും ജയിക്കട്ടെ എന്ന് കരുതിയാണ് ആ തവണ  'ദയവു ചെയ്ത് എന്നെ പാസ്സ് ആക്കണേ. ഈ പേപ്പർ കൂടിയേ ഉള്ളൂ' എന്ന് എഴുതി വച്ചത്. പക്ഷെ ആ നീക്കം പാളി.. ചന്ദ്രിലെക്ക് റോക്കറ്റ് വിട്ടിട്ട് അവസാം ആ റോക്കറ്റ് അപ്പുറത്തെ ചന്ദ്രേട്ടന്റെ വീട്ടില് പോയി പതിച്ച പോലെയായി..


അത് കൊണ്ടൊക്കെ തന്നെയാണ് ഇത്തവണ നന്നായി പഠിച്ച് പരീക്ഷ എഴുതിയതും, ഇപ്പൊ റിസൾട്ട്‌ നോക്കാതെ സർട്ടിഫിക്കറ്റിനായി കാതിരിക്കുന്നതും....യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ  നിന്നും സർട്ടീഫിക്കറ്റിനായുള്ള ഈ കാത്തിരിപ്പ്‌... ഈ കാത്തിരിപ്പിനും ഒരു സുഖമുണ്ട്..


-------------------


വർത്തമാന കാലം


പൊസ്റ്റ്മാൻ എം.കേയ്ക്ക് വന്ന ആ കത്ത് വീണ്ടും നോക്കി. കത്തിന്റെ മറുപുറം കണ്ടപ്പോൾ നേരത്തേ തന്നെ ഞെട്ടി ഇരുന്ന അയാൾ വീണ്ടും ഞെട്ടി .. കാരണം കത്ത് യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ നിന്നാണ്.. ഇനി ഒരിക്കൽ കൂടെ ആ കാപാലികന്റെ കൈയിൽ നിന്നും തല്ല് വാങ്ങാൻ തനിക്ക് വയ്യ എന്ന് അയാൾ ഓർത്തു ..
എന്നാൽ ഉത്തരവാദിത്വമുള്ള ഒരു പൊസ്റ്റ്മാൻ എന നിലയിൽ ആ കത്ത് എങ്ങനെയെങ്കിലും എം.കേയെ എൽപ്പിക്കണം..അത് എങ്ങനെ എന്നറിയാതെ പൊസ്റ്റ്മാൻ ചിന്താമഗ്നനായി  ..


ഇനി പൊസ്റ്റ്മാൻ വരുമ്പോൾ അന്നത്തെ സംഭവത്തിന്‌ മാപ്പ് പറയണം എന്ന ചിന്തയോടെ എം.കേവീടിന്റെ ജനാലയിലൂടെ വീണ്ടും അയാളുടെ വരവ് നോക്കിയിരുന്നു..

എം.കേയുടെ കരസ്പർശനത്തിനായി പൊസ്റ്റ്മാന്റെ കൈയിലുള്ള കവറിനകത്തെ ബീ.ടെക്ക് സർട്ടീഫിക്കറ്റും ,  ബീ.ടെക്ക് സർട്ടീഫിക്കറ്റ് ഇന്ന് വരും നാളെ വരും എന്ന പ്രതീക്ഷയിൽ എം.കേയും അവരവരുടെ കാത്തിരിപ്പുകൾ തുടർന്നു..


------------------------------

അപ്പോത്തിക്കരികൾ നഗരത്തിൽ !

"എന്താടാ, പുതിയ ബ്ലോഗ്‌ ഒന്നുമില്ലേ?  ", സ്കൈപ്പിന്റെ അങ്ങേ അറ്റത്ത് നിന്നും പമ്മൂന്റെ അന്വേഷണം.

"പമ്മൂനെങ്കിലും അത് ചോദിക്കാൻ തോന്നിയല്ലോ "

"അല്ലാ, പുതിയത് വല്ലതും വരുന്നുണ്ടെങ്കിൽ കുറച്ചു ദിവസത്തക്ക് ഓണ്‍ലൈൻ വരണ്ടാ എന്ന് കരുതി ചോദിച്ചതാ..."

" ഈ പമ്മൂന്റെ ഒരു തമാശ..അടുത്തതായി ഞാൻ പ്ലാൻ ചെയ്യുന്നത് ഒരു ട്രാജഡി കഥയാണ്‌.. "

"അന്റെ ബ്ലോഗ്‌ വായിക്കുന്നവന് ആ വായിക്കുന്നത് തന്നെ ഒരു ട്രാജഡി  അല്ലെ?"

"ദേ വീണ്ടും തമാശ "

"തമാശയൊന്നുമല്ല ..നീ പുതിയ ബ്ലോഗ്‌ എഴുതീന്നും പറഞ്ഞ് പോസ്റ്റ്‌ ഇട്ടാൽ ഇവിടെ ചെക്കന്മാർ അത് വായിക്കാൻ ഓടുന്നത് കാണാം  "

"അദ്ദാണ്‌ !! ആരാധകരുടെ ഒരു കാര്യം ! "

"ഏതു ? ഇതിലും വലുത് എന്തോ വരാനുള്ളത് ഇങ്ങനെ അങ്ങ് തീർക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടാ അവർ അത് വായിക്കാൻ പോണത് "

"ഇത് പോലത്തെ ഡയലോഗ് കുറെ എടുക്കാൻ കാണുമോ?ഉണ്ടെങ്കിൽ അടുത്ത പോസ്റ്റ്‌ ഇറക്കാമായിരുന്നു "

"ഡയലോഗ് ഒന്നുമില്ല..വേണമെങ്കിൽ ഒരു സംഭവം ഉണ്ട്..ഇന്നലെ സംഭവിച്ചതാ...പക്ഷെ നീ ഉണ്ടല്ലോ..ആള് ശരിയല്ല..എഴുതുമ്പോ എന്നെ ആക്കിയിട്ടെ എഴുതൂ.."

"ഇല്ലില്ല..പമ്മു സംഭവം പറ.."

"പറയാം..പക്ഷെ ഒരു നിബന്ധന..ഞാൻ നിനക്ക് ഇപ്പൊ എങ്ങനെ കഥ പറഞ്ഞു തരുന്നോ..അതെ പോലെ നീ എഴുതാൻ പാടുള്ളൂ ..കൂടുതൽ കൂട്ടി ചേർക്കൊന്നും വേണ്ട..പ്രത്യേകിച്ച് എന്നെ പറ്റി .."

"ഓക്കേ..ഡീൽ ! "

--------------

ഡീൽ പറഞ്ഞു കരാർ ഉറപ്പിച്ച കാരണം പമ്മുവിന്റെ കാഴ്ചപ്പാടിലൂടെ തന്നെ സംഭവം എന്താണെന്ന് നോക്കാം...ശേഷം ഭാഗം പമ്മു

--------------
കഥ പമ്മുവിന്റെ വാക്കുകളിലൂടെ ...

അങ്ങനെ  1 വര്‍ഷം  കൂടെ ഓഫീസില്‍ പോയി എന്നതിന് ഒരു തിരിച്ചറിവായി വീണ്ടും ഒരു അപ്പ്രൈസല്‍ മീറ്റിംഗ്..
2-3 ദിവസം രാത്രി മൊത്തം ഓഫീസില്‍ ഇരുന്നതും, ലീവിൽ ആയിരുന്നപ്പോൾ പോലും വീട്ടിൽ ഇരുന്ന് പണി എടുത്തതും പിന്നെ എന്തൊക്കെയോ കാട്ടിക്കൂട്ടിയതും  ഒക്കെ പറയാന്‍ കണക്കാക്കിയിരുന്നെങ്കിലും മാനേജര്‍ ടെ  കത്തി കേട്ട് ഒന്നും വേണ്ടെന്നു വച്ചു ..പോരാത്തതിന് ലെജിടെ ഞെട്ടിപ്പിക്കുന്ന SMS  ഉം  ..

അപ്പ്രൈസല്‍ മീറ്റിംഗ് ഹൈലൈറ്റ്സ് മലയാളം തര്‍ജമ താഴെ

മാനേജര്‍ : പമ്മു, നിങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞ കൊല്ലം വളരെ നന്നായി വര്‍ക്ക്‌ ചെയ്തു..
ഞാന്‍ (മനസ്സില്‍ ) :മ്മം ..കേട്ടിട്ടുണ്ട്, കേട്ടിട്ടുണ്ട്...
മാനേജര്‍ : പ്രൊജക്റ്റ്‌ ഒക്കെ വളരെ നന്നായി ചെയ്തു..
ഞാന്‍ (മനസ്സില്‍ ) :മ്മം ..ഇതും കുറെ കേട്ടിട്ടുണ്ട്..
മാനേജര്‍ : പക്ഷെ നിങ്ങളെ പോലെ എക്സ്പീരിയന്‍സ് ഉള്ള ഒരു ആള്‍ടെ അടുത്ത് നിന്നും കമ്പനി കുറെ കൂടെ എക്സ്പെക്റ്റ്‌ ചെയുന്നു...

പതിവ് ക്ലീഷേ ഡയലോഗുകള്ടെ  ഒരു കമനീയ ശേഖരം മാനേജര്‍ എന്റെ മുന്പില്‍ നിരത്തി ..പതിവ് പോലെ കേട്ടിട്ട് തല കറങ്ങി തുടങ്ങി...


ഈ സമയമാണ് ഫോണിൽ മെസ്സേജ് ടോണ്‍ വന്നത് .ലെജി ആണല്ലോ.."ഡാ, ഇന്ന് ഓഫീസിൽ നിന്നും നേരത്തെ ഇറങ്ങിക്കോ അത്യാവശ്യമാണ്.."

"എന്താ സംഭവം?", ഞാൻ റിപ്ലൈ അയച്ചു .

"നീ വാ..ഫ്രീ ഫുഡ്‌  ",
യെന്ത് , ഫ്രീ ഫുഡ്‌ !ഈ മീറ്റിംഗ് വേഗം അവസാനിപ്പിക്കണല്ലോ..പക്ഷെ മാനേജർ തുടർന്ന്‌ കൊണ്ടേ ഇരുന്നു..


മാനേജര്‍ : അപോ പറഞ്ഞു വന്നത്...നീ കൂടുതല്‍ വിസിബിള്‍ ആകണം ..
ഞാൻ : നാളെ മുതല്‍ വിസിബിള്‍ ആകാം ..(ഇന്ന് ഇവിടെ വിസിബിള്‍ ആകാന്‍ നിന്നാല്‍ ഫുഡ്‌ മിസ്സ്‌ ആകും )..എന്റെ റേറ്റിംഗ് അങ്ങ് തന്നാല്‍ ഞാന്‍ സന്തോഷത്തോടു കൂടി പൊയ്ക്കോളാം..

മാനേജര്‍ ക്ക് സന്തോഷമായി...ഇവന്‍ തല്ലു കൂടാന്‍ ഒന്നും നിന്നില്ലല്ലോ...കിട്ടിയത് വാങ്ങി പൊയി..മിടുക്കന്‍....!!

പോകുന്നതിനു മുന്പ് മാനേജര്‍ ആ സന്തോഷ വാര്‍ത്ത‍ കൂടെ പറഞ്ഞു.."മോനെ..5 ശതമാനം ഹൈക്‌  തരുന്നുണ്ട്.പോയി ആഘോഷിച്ചോ...ഹാപ്പി വീക്കെണ്ട് "

(ഞാൻ മനസ്സില്‍ ): അയ്യോ..5 ശതമാനമോ?കുറച്ചു കൂടി പോയില്ലേ.. എനിക്ക് വേറെ ഒരു ജോലി കിട്ടി റിസൈൻ ചെയ്തു പോയാൽ ഞാന്‍ ഇല്ലാത്തതിന്റെ വിഷമം താന്‍ അറിയും ..എനിക്ക് വേറെ ജോലി ഒന്നും കിട്ടാത്തത് തന്റെ ഭാഗ്യം..!!


പിന്നെ ഫ്രീ ഫുഡ്‌ മാത്രമായിരുന്നു മനസ്സിൽ..ആരെങ്കിലുമൊകെ ഭക്ഷണം വാങ്ങി തരുക എന്ന് പറഞ്ഞാൽ മനസിന്‌ ഒരു സന്തോഷമാണ്..ഞാൻ ലെജിടെ വീട്ടിലേക്ക് ഓടി കയറി.."ആരുടെയാ  ട്രീറ്റ്?"

ഇത് ചോദിച്ചതും ഞാൻ ആ കാഴ്ച്ച കണ്ടു അന്തം വിട്ട് നിന്നു.ലെജി, മനോജേട്ടൻ, ചാത്തൻ ജ്യോതിഷ് എല്ലാവരും ഉണ്ട് അവിടെ. ആ കാഴ്ചയല്ല എന്നെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തിയത് .. എല്ലാവരും ഫുൾ ഫോർമൽസിൽ കൊട്ടും സ്യൂട്ടും ഷൂസും ഒക്കെ ഇട്ട്..

"നിങ്ങളൊക്കെ കൂടെ വല്ല പുതിയ വാർത്താ ചാനെൽ തുടങ്ങിയാ? ", ഞാൻ ചോദിച്ചു.

" ഇല്ല, പക്ഷെ ഞാൻ ഇപ്പൊ  ഒരു വാർത്ത‍ പറയാം..", ലെജി പറഞ്ഞു,"നമ്മുടെ രമേശേട്ടന് ഇവിടെ ഒരു ഡോക്ടർസ് കോണ്‍ഫറെൻസ് ഉണ്ട്.. ഇങ്ങേരുടെ കൈയില്ലാനെങ്കിൽ എക്സ്ട്രാ 5 പാസ്സ് ഉണ്ട്.അത് എനിക്ക് തന്നിട്ടുണ്ട്.. അവിടെ പോയാൽ കുറച്ചു നേരം പ്രസംഗം കേൾക്കേണ്ടി വരും..പക്ഷെ അത് കഴിഞ്ഞാ ലാവിഷ് ബുഫേ..പക്ഷെ ഒരു പ്രശ്നം മാത്രം...ഡോക്ടർമാർക്ക് മാത്രമേ പോകാൻ പാടൂ"

"ഞാൻ ഇവിടെ എന്റെ അപ്പ്രൈസൽ മീറ്റിംഗ് പോലും കളഞ്ഞിട്ടാ ഇവിടെ വന്നിരിക്കുന്നത്,  അപ്പൊ  ഇനി എന്ത് ചെയ്യും ? ..."

"അതല്ലേ ഞങ്ങളൊക്കെ ഡോക്ടർമാർ ആയി ഇരിക്കുന്നത്.. ഞങ്ങളെ ഒക്കെ ഇപ്പൊ  കണ്ടാൽ ഡോക്ടർ ആണെന്ന് തോന്നില്ലേ "

"സത്യം പറയാലോ, ഡോക്ടറെ കാണാൻ വരുമ്പോ നിങ്ങളെ പോലെ ഓരോന്നിനെ കാണുന്നതെങ്കിൽ അസുഖം മാറാതിരിക്കുന്നതാ നല്ലതെന്ന് കരുതി ഞാൻ ചികിത്സ വേണ്ടെന്നു വെക്കും "

"ഇതിപ്പോ ചികിത്സിക്കാൻ വേണ്ടി ഒന്നും അല്ലല്ലോ..ഫുഡ്ഡടിക്കാനല്ലേ ..അത് നമ്മക്ക് നല്ല എക്സ്പീരിയൻസ് ഉള്ള ഫീൽഡ് അല്ലെ  "


അങ്ങനെ ഈ 5 പേരുടെ നിർബന്ധത്തിന് വഴങ്ങി ഞാനും ഒരു ഡോക്ടർ ആകാൻ തീരുമാനിച്ചു..അല്ലാതെ ബുഫെയിലുള്ള ഐറ്റംസ് കേട്ടിട്ടോന്നുമല്ല..


------------

അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ 5 ഡോക്ടർമാർ കൂടെ കോണ്‍ഫറെൻസ് നടക്കുന്ന ഹൊട്ടെലിലെക്ക് യാത്രയായി.'ചതിയിൽ വഞ്ചന ഇല്ല' എന്നാണല്ലോ. അത് കൊണ്ട് ചെയ്യുന്ന കാര്യം പർഫെക്റ്റ് ആക്കാൻ ഞങ്ങൾ തന്നെ ഓരോരുത്തർക്ക് ഓരോ സ്പെഷ്യലൈസേഷൻ തീരുമാനിച്ചു.പൊതുവെ നല്ല മറവി ഉള്ള കാരണം ജ്യോതിഷ് 'ഓർത്തോ' ആയി തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു. ഫോട്ടോഗ്രാഫിയോട് ഇഷ്ടമുള്ള മനോജെട്ടൻ ഐ സ്പെഷ്യലിസ്റ്റുമായി.ബാക്കി ഞങ്ങൾ 3 പേർക്ക് പൊതുവെ എല്ലാം അറിയുന്നത് കൊണ്ട് ഞങ്ങളൊക്കെ ജനറൽ ഡോക്ടർസ് ആയി.

അങ്ങനെ ഞങ്ങളുടെ കാർ കോണ്‍ഫറെൻസ് നടക്കുന്ന ഹോട്ടലിലേക്ക് പ്രവേശിക്കാറായി.അപ്പോൾ കൂട്ടത്തിൽ  ഉത്തരവാദിത്തം ഉള്ള ആൾ എന്ന നിലയിൽ ഞാൻ എല്ലാവരെയും  ഓർമിപ്പിച്ചു, "ഡോക്ടർസ്, ആർക്കും ഒരു സംശയവും തോന്നാൻ പാടില്ല..എല്ലാവരും പേരിന് മുൻപേ 'ഡോക്ടർ ' എന്ന പദവി ഉപയോഗിക്കണം ! ". എല്ലാവരും സമ്മതിച്ചു. കാർ പാർക്ക്‌ ചെയ്തു ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങി ഹോട്ടലിന്റെ എന്റ്രൻസിലേക്ക് നടന്നു.


"ദേ, അതാണ്‌ എന്റ്രൻസ് ", ഞാൻ ചൂണ്ടി കാണിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

"ഇവിടെയും എന്റ്രൻസൊ? എന്റ്രൻസ്  എഴുതിയിട്ടല്ലേ നമ്മളൊക്കെ ഡോക്ടർമാർ ആയത് ", ലെജി ചോദിച്ചു.

"ഡോക്ടർ ലെജി, ഞാൻ താങ്കളെ ഓർമിപ്പിക്കട്ടെ,  ഇത്തരം കോമഡികൾ വേണ്ട..ഒരു ഡോക്ടർ ഇപ്പോഴും സീരിയസ് ആയിരിക്കും "

"സീരിയസ് ആകുന്നത് ഡോക്ടർ അല്ലല്ലോ, രോഗികളല്ലേ, ഡോക്ടർ പമ്മു ?"

"നിന്നോടോന്നും പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല "

ഹോട്ടലിന്റെ എന്റ്രൻസ് എത്തിയതും അവിടെ ഒരാൾ പാസ്സ് ചോദിച്ചു.മനോജെട്ടൻ  5 പാസ്സ് എടുത്തു അയാൾക്ക് കൊടുത്തു.

"വിച്ച് ഹൊസ്പിറ്റൽ ?", അയാൾ ചോദിച്ചു .

ഇത്രേം നേരം സ്പെഷ്യലൈസേഷൻ ഉൾപെടെ പലതും ഡിസ്കസ് ചെയ്തെങ്കിലും ഈ ഒരു കാര്യം മാത്രം തീരുമാനിക്കാൻ ഞങ്ങൾ മറന്നിരുന്നു.മനോജേട്ടന്റെ മുഖത്തേക്ക് അയാള് ഉറ്റു നോക്കി. ഈ ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് മനോജേട്ടന്റെ മനസിലൂടെ പല പല ചിത്രങ്ങൾ മിന്നി മറിഞ്ഞു.'ആരാണ് ഞങ്ങളെ ഇവിടെയ്ക്ക് ക്ഷണിച്ചത്?രമേശേട്ടൻ.രമേശേട്ടനെ ആദ്യം എവിടെ വെച്ച് കണ്ടു? എങ്ങനെ പരിചയപ്പെട്ടു.രമേശേട്ടന് എവിടെയാ ജോലി?കിട്ടി .ഉത്തരം കിട്ടി '

"പ്രൈം, പ്രൈം, പ്രൈം, പ്രൈം, പ്രൈം.. ", വെപ്രാളത്തിൽ മനോജേട്ടൻ അഞ്ചു തവണ പ്രൈം എന്ന് ആശുപത്രിടെ പേര് പറഞ്ഞു.

"ഓക്കേ, ഇതെന്തിനാ അഞ്ചു തവണ ഹോസ്പിറ്റൽ നെയിം പറയുന്നത്? ", അയാൾ ചോദിച്ചു.

"അല്ലാ, ഞങ്ങൾ 5 പേരുണ്ടല്ലോ, ഇനി എല്ലാവരോടും വെവ്വേറെ ചോദിക്കേണ്ട ആവശ്യമില്ല ..", എന്നും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് മനോജേട്ടൻ മുൻപിൽ നടന്നു,"കമോണ്‍ ഡോക്ടർസ് .."


അകത്ത് കയറിയതും ഞങ്ങൾ രമേശേട്ടനെ കണ്ടു, ഞങ്ങളെ ഈ കോണ്‍ഫറെന്സിന് ക്ഷണിച്ചതിന് നന്ദി രേഖപ്പെടുത്തി.ഒരു മണിക്കൂർ  ക്ലാസ്സ് കഴിഞ്ഞിട്ടേ ഭക്ഷണം കിട്ടൂ എന്ന വാർത്ത ഞങ്ങളെ ദുഖത്തിലാഴ്ത്തി.

ക്ലാസ്സ് തുടങ്ങി.ഞങ്ങൾ ഞങ്ങളുടെ കോളേജ് ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരികെ പോയി.പൂജ്യം വെട്ടിക്കളി, ചിത്രം വരച്ചു കൊണ്ടുള്ള ഡമ്പ്ഷറാഡ്സ്, അങ്ങനെ അങ്ങനെ ഓരോ കളികൾ. ഒടുവിൽ  ക്ലാസ് എടുക്കുന്ന ഡോക്ടർ 'താങ്ക് യൂ' , എന്ന് പറഞ്ഞതും ചാത്തൻ ചാടി എഴുന്നേറ്റു."ഫുഡ്‌ കഴിക്കാൻ പോകാം ?"

"കമോണ്‍ ഡോക്ടർ ചാത്തൻ, ബീ പേഷ്യന്റ് ", ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ ആക്രാന്തം കാണിക്കുന്ന ചാത്തനോട് ഞാൻ പറഞ്ഞു.

"ഞാൻ എന്തിനു പേഷ്യന്റ്  ആകണം? ഞാൻ ഡോക്ടർ അല്ലേ?"

"ഒരു ഡോക്ടർക്ക് ഏറ്റവും അധികം വേണ്ടത് പേഷ്യന്റ്സ് ആണല്ലോ ", ലെജിടെ മറു ചോദ്യം.

"ഇവിടെ നല്ല വല്ല ഡോക്ടർ ഉണ്ടെങ്കി നിങ്ങളെ രണ്ടു പേരെയും ഒന്ന് കാണിക്കാമായിരുന്നു", ഞാൻ പറഞ്ഞു.

ഞങ്ങൾ ഭക്ഷണം കഴിക്കാനായി നടന്നു.എന്തിനു വേണ്ടിയാണോ ഈ കള്ളത്തരമോക്കെ ചെയ്തത് അത് ശരി വെയ്ക്കുന്ന രീതിയിൽ ആയിരുന്നു അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ഭക്ഷണം.എന്ത് കഴിക്കണം എന്ന ചിന്തയിൽ ഒന്നും കഴിക്കാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥ.

പിന്നെ എല്ലാവർക്കും ക്ഷണിക്കാത്ത കല്യാണം പങ്കെടുത്ത് നല്ല ശീലം ഉള്ളത് കൊണ്ട്, അതൊക്കെ മനസ്സിൽ ധ്യാനിച്ച് അടുത്ത ഒരാഴ്ച്ച ഒന്നും കഴിക്കണ്ടാത്ത രീതിയിൽ ഭക്ഷണത്തെ ആക്രമിച്ചു.

ഭക്ഷണം കഴിച്ച് കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ ഒരു കൊറിയൻ ഡോക്ടർ വന്ന് ജ്യോതിഷിന്റെ അടുത്ത് വന്ന് പറഞ്ഞു,"ഹായ്, ഡോക്ടർ ഹോപ്പ് എവെരിതിങ് ഈസ്‌ ഗുഡ് " , എന്നിട്ട് നടന്നു പോയി.

ഇത് കേട്ടതും ജ്യോതിഷ് ചിരിയോട് ചിരി.

"എന്താ ജ്യോതിഷ് ചിരിക്കുന്നത്?", ഞാൻ ചോദിച്ചു.

"നമുക്ക് രണ്ട് കൊറിയക്കാരെ കണ്ടാ തമ്മിൽ തിരിച്ചറിയില്ലല്ലോ, അതെ പോലെ ഈ കൊറിയക്കാർക്ക് എഞ്ചിനീയർമാരെയും ഡോക്ടർമാരെയും കണ്ടാൽ തിരിച്ചറിയില്ല എന്ന് തോന്നുന്നു..ഒരു എഞ്ചിനീയർ ആയ എന്നെ നോക്കി അയാൾ  'ഡോക്ടർ' എന്ന് .."

"എടാ, നീ മറന്നോ? നീ ഓർത്തോ "

"എന്ത്? നീ എന്താ ഈ ചോദിക്കുന്നത്?ഞാൻ മറന്നോ എന്നോ അതോ ഓർത്തോ എന്നോ? "

"ഡേയ്, അതല്ല , നീ ഓർത്തോ ആണെന്ന് മറന്നു പോയോ "

"ഓ, ഞാൻ ഓർത്തോ ആണല്ലേ, അത് ഞാൻ ഇപ്പൊ ഓർത്തു ..അത് പറഞ്ഞപ്പോഴാ വേറെ കാര്യം ഓർത്തത്‌  പ്ലേറ്റിൽ ചിക്കെൻ തീർന്നു "

"അത് മാത്രം ഒരു ഓർമ്മക്കുറവും ഇല്ല !"

ഭക്ഷണം കഴിക്കൽ തുടർന്നു.
അങ്ങനെ ഡോക്ടർമാരായിട്ടുള്ള ഞങ്ങടെ ആദ്യത്തെ ഓപ്പറേഷൻ, അതായത് ഭക്ഷണം കഴിക്കൽ, വിജയകരമായി പൂർത്തിയായി.

എല്ലാം ശുഭ പര്യവസായി ആയി എന്ന് തോന്നിയപ്പോഴാണ് ഒരു ഡോക്ടർ നേരെ എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നത്.

"നിങ്ങളെ എവിടെയോ കണ്ടിട്ടുണ്ടല്ലോ ?"

അയാളെ എവിടെ കണ്ടെന്ന് എനിക്ക് നന്നായി മനസ്സിലായി.എനിക്ക് കഴിഞ്ഞ മാസം പനി വന്നപ്പോ ഞാൻ ഇയാളുടെ അടുത്തേക്കാ പോയത്..

"ഇത് പോലെ വല്ല കോണ്‍ഫറെൻസിൽ വച്ചായിരിക്കും  ", ഞാൻ പറഞ്ഞു.

"ഓ, നിങ്ങൾ സ്ഥിരം ഇങ്ങനത്തെ കോണ്‍ഫറെൻസിൽ ഒക്കെ പങ്കെടുക്കാറുണ്ടല്ലേ..എന്നാൽ നിങ്ങൾക്ക് ഒരു സ്പീച്ച് പറഞ്ഞു കൂടെ..നിങ്ങളുടെ ഡോക്ടർ ജീവിതത്തിലെ അനുഭവങ്ങൾ..അത് ഇവിടെ ഉള്ള മറ്റ്  ഡോക്ടർമാർക്ക് വലിയ ഒരു മുതൽക്കൂട്ടാകും..  "

ഒരു ഡോക്ടർ ആയതിന് ശേഷം എന്റെ ആകെയുള്ള അനുഭവം കുറെ ഭക്ഷണം കഴിച്ചതാണ്. അത് ഇവിടെ ആർക്കും ഒരു മുതൽക്കൂട്ടാകാൻ പോകുന്നില്ല..ഇനിയിപ്പോ എന്ത് ചെയ്യും. എന്റെ തലയിൽ ഒരു ബുദ്ധി ഉദിച്ചു.

"സൊറി, ഞാൻ അല്പ്പം തിരക്കിലാണ്."

"ഒരു അഞ്ചു മിനിറ്റ് മതി", അയാൾ വീണ്ടും നിർബന്ധിപ്പിച്ചു.

"അയ്യോ..അങ്ങനെ പറയരുത്..ഞാൻ ശരിക്കും തിരക്കിലാണ്..ഒരു ഓപ്പറേഷൻ പകുതി ആക്കി വച്ച് ഇവിടെയ്ക്ക് വന്നതാ..പോയിട്ട് വേണം ബാക്കി തുന്നിക്കെട്ടാൻ...അടുത്ത തവണ സ്പീച്ച് പറയാം.." ഇതും പറഞ്ഞു അയാളുടെ മുഖഭാവം എന്താണെന്ന് പോലും നോക്കാതെ ഞാൻ തിരക്കിട്ട് തിരിഞ്ഞ് നടന്നു.കൂടെ എന്റെ മറ്റ് ഡോക്ടർ സുഹൃത്തുക്കളും.


ഞങ്ങൾ എല്ലാവരും ഓടി വണ്ടിയിൽ കയറി വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു .എഞ്ചിനിയർമാരായ ഞങ്ങളുടെ ഡോക്ടർമാരായി അഭിനിയിക്കുകയല്ലായിരുന്നു...ജീവിക്കുകയായിരുന്നു...

--

"എങ്ങനെണ്ട്?"

പമ്മു പറഞ്ഞു നിർത്തി

-----------------------

"സംഭവം കൊള്ളാം..പക്ഷെ കേസ് ആൾമാറാട്ടം ആണ്...", ഞാൻ പറഞ്ഞു

പമ്മു : ഒരു കാര്യം ചെയ്യ്‌. എന്റെ പേര് മാത്രം മാറ്റി എഴുതിക്കോ.ബാക്കി ഉള്ളവർടെ ഒക്കെ നിന്റെ ഇഷ്ടം പോലെ ചെയ്തോ.

ഞാൻ: ശരി ! നോക്കട്ടെ..


----------------
പമ്മു പറഞ്ഞ കഥ  പൂർണമായോ ഭാഗികമായോ, സത്യമാണോ അതോ വെറും കഥയാണോ  എന്നുള്ള അന്വേഷണത്തിലേക്ക് ഞാൻ കടന്നില്ല..
പിന്നെ, പമ്മു എന്റെ അടുത്ത് പേര് മാറ്റി എഴുതാൻ പറഞ്ഞത് ഞാൻ അവഗണിച്ചു .കാരണം ഞാൻ ഡീൽ പറഞ്ഞാ അത് ഡീലാ. പമ്മു എങ്ങനെ പറഞ്ഞോ അത് പോലെ പറയൂ എന്ന് ഞാൻ വാക്ക് കൊടുത്തതല്ലേ.. അത് ഞാൻ തെറ്റിച്ചില്ല ..!




--------------------------------------------------------------------------------------------------

അപ്പൊത്തിക്കരി എന്ന വാക്കിന് അർഥം ബിരുദമില്ലാത്ത അലോപ്പതി ചികിത്സകന്‍  എന്നാണ്. എന്നാൽ ഇതിന്റെ ബഹുബചനം എന്താണെന്ന് അറിയില്ല.കഥയുടെ പേരിൽ ഒരു പ്രാസം വരാൻ വേണ്ടി 'അപ്പൊത്തിക്കരികൾ' എന്നിട്ടു. അത് കൊണ്ട് തന്നെ ഈ കഥയിലെ ഡോക്ടർമാരായ കഥാപാത്രങ്ങളെ പോലെ തന്നെ ഈ വാക്കും ചിലപ്പോൾ ഇല്ലാത്ത ഒന്നാകാം..

--------------------------------------------------------------------------------------------------

സർപ്രൈസ്

ആമുഖം

സർപ്രൈസ്- എന്ത് ആഘോഷത്തിന്റെ സന്ദര്‍ഭം വന്നാലും ഇന്നത്തെ കാലത്ത് ഒഴിച്ച് കൂടാൻ കഴിയാത്ത ഒന്നാണല്ലോ സർപ്രൈസ്.ഉദാഹരണത്തിന് സർപ്രൈസ് ഗിഫ്റ്റ്, സർപ്രൈസ് പാർട്ടി അങ്ങനെ അങ്ങനെ.
അങ്ങനെ ഒരു സർപ്രൈസ് കഥ...
----------------------------

സീൻ 1 

പമ്മുവിന്റെ കാർ 

 മാസങ്ങൾക്ക് മുൻപ്, ദുബായ് നഗരം


എല്ലാവരെയും ഞെട്ടിച്ച്‌ കൊണ്ടാണ് പമ്മു ആ വാർത്ത പ്രഖ്യാപിച്ചത്.

പമ്മു ഒരു പുതിയ കാർ  വാങ്ങി.

തലേ ദിവസം സിനിമയ്ക്ക് പോകാമെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ ടിക്കറ്റ്‌ എടുക്കാൻ കാശില്ല എന്ന് പറഞ്ഞ അതേ പമ്മു.. ഒടുവിൽ കാർ കിട്ടിയ ദിവസം അത് വീട്ടിൽ കൊണ്ട് പോകാനായി എല്ലാ ഫ്രണ്ട്സിനേയും വിളിച്ച് കാൽ പിടിക്കേണ്ടി വന്നു പമ്മുവിന്. കാർ ഓടിക്കാൻ അറിയാഞ്ഞിട്ടൊന്നുമല്ല.പെട്രോൾ അടിക്കാൻ കാശില്ല !! ഒടുവിൽ ആരൊക്കെയോ വന്നു പെട്രോൾ അടിക്കാൻ കാശ് കൊടുത്ത് സഹായിച്ചു എന്നൊക്കെയാണ് ജനസംസാരം.

കാർ മുതലാളി ആയതും കാറിൽ കയറുന്ന ആരും പാലിക്കേണ്ട അയവില്ലാത്ത നിയമാവലി ഉണ്ടാക്കി പമ്മു.ഉദാഹരണത്തിന് കാറിനുള്ളിൽ കുളിച്ചിട്ടേ കയറാൻ പാടൂ, ഭക്ഷണം പാടില്ല, കാറിലെ പ്ലാസ്റ്റിക്‌ കവർ ഇല്ലാത്ത ഭാഗങ്ങളിൽ തൊടരുത്, മദ്യപിച്ച് കാറിൽ കയറാനേ പാടില്ല എന്നിങ്ങനെ കുറെ നിയമങ്ങൾ.

"എന്നാപ്പിന്നെ ഒരു പുഷ്പാഞ്ചലിയും ഉദയാസ്തമയ പൂജയും കൂടെ വച്ചാൽ നമുക്ക് ഇതൊരു അമ്പലമായിട്ടങ്ങ് പ്രഖ്യാപിക്കാലോ", ലെജി അങ്ങനെ പറഞ്ഞതോടെ ഹ്യുണ്ടായ് ടുസോണ്‍ പേര് മാറ്റി എല്ലാവരും അതിനെ ഹ്യുണ്ടായ് ടെമ്പിൾ എന്ന് വിളിച്ച് തുടങ്ങി .എന്നാൽ അതിലൊന്നും തളരാതെ പമ്മു തന്റെ ശക്തമായ നിയമങ്ങളിലൂടെ മുന്നോട്ട് നീങ്ങി ...
കാർ വേറെ ആർക്കും  ഓടിക്കാൻ കൊടുക്കില്ല എന്ന ഒരു പുതിയ നിയമം കൂടെ പാസാക്കിയതോടെ ഹ്യുണ്ടായ് ടെമ്പിളിന്റെ മേൽശാന്തി പദവിക്ക് അർഹനായി പമ്മു..
-------------------------------------------

സീൻ 2

സർപ്രൈസ് പ്ലാൻ 1

വർത്തമാന കാലം

ലെജിയുടെയും സരിയുടെയും വിവാഹ വാർഷികമാണ് വരുന്നത്. ഭാഗ്യവശാലെന്നോ നിർഭാഗ്യവശാലെന്നോ അവർ തന്നെ തീരുമാനിക്കട്ടെ, ഈ വിവാഹ വാർഷികത്തിന് അവർ ഒരുമിച്ചല്ല.ലെജി ദുബായിലും സരി നാട്ടിലും ആയിരിക്കും.

അത് കൊണ്ട് തന്നെ ലെജി സരിക്ക് സർപ്രൈസ് ആയി ഒരു ഗിഫ്റ്റ് കൊടുക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു.

അതിനായി ചെന്നൈയിൽ ഉള്ള യെതിനെ വിളിച്ചു ലെജി.

ലെജി: എടാ, സരിക്ക് കൊടുക്കാനുള്ള ഗിഫ്റ്റ് ഞാൻ നിനക്ക് അയക്കാം.അത് നീ അവൾക്ക് കൊണ്ട് പോയി കൊടുക്കണം.

യെതിൻ: ഏയ്‌, അത് വേണ്ടാ. ഞാൻ നേരിട്ട് പോവണെങ്കിൽ ഞാനും ഒരു ഗിഫ്റ്റ് വങ്ങേണ്ടി വരും.

ലെജി: അതൊന്നും വേണ്ടാ..നീ ഞാൻ അയക്കുന്നത് കൊടുത്താൽ മതി.

യെതിൻ : അല്ല, അപ്പൊ നിനക്ക് ഇത് നേരിട്ട് അവൾക്കു അയച്ചുകൂടെ?

ലെജി: അപ്പൊ ചിലപ്പോ കൃത്യമായ ദിവസം തന്നെ സാധനം അവൾക്ക് കിട്ടി എന്ന് വരില്ല.നിനക്ക് ഞാൻ നേരത്തേ അയക്കാം.നീ കറക്റ്റ് ദിവസം പോയി കൊടുത്താൽ മതി.

യെതിൻ: ഒക്കേ, ഒക്കേ, ഞാൻ അവളെ വിളിച്ച് വീട്ടിൽ മീൻകറി ഉണ്ടാക്കി വെക്കാൻ പറയാം.ഏതായാലും അത് വരെ പോണതല്ലേ..

ലെജി: അരുത്, എടാ ഇത് സർപ്രൈസ് അല്ലേ?നീ മുൻകൂട്ടി പറഞ്ഞാൽ അവൾക്ക് മനസ്സിലാകും. അത് കൊണ്ട്, മീൻകറി പോയിട്ട് നിനക്ക് ചോറ് കിട്ടിയില്ലെങ്കിലും സർപ്രൈസ് പൊളിക്കരുത്.

യെതിൻ: ശരി.എന്നാ ഞാൻ മീൻ വാങ്ങി പൊയ്ക്കോളാം...


അങ്ങനെ ലെജി ഓണ്‍ലൈൻ ആയി ഒരു വാച്ച് ഓർഡർ ചെയ്തു.യെതിൻ ചെന്നൈ റ്റു കേരള ട്രെയിൻ ടിക്കറ്റും ബുക്ക്‌ ചെയ്തു.

ഇരുവരും ഓഗസ്റ്റ് 24 ഇനായി കാത്തിരുന്നു...

-------------------------------------------

സീൻ 3 

സർപ്രൈസ് പ്ലാൻ 2 

ന്യൂട്ടന്റെ മൂന്നാമത്തെ സിദ്ധാന്തം പറയും പോലെ ദുബായിന്ന് കേരളത്തിലേക്ക് ഒരു ഗിഫ്റ്റ് പോയാൽ തിരിച്ച് കേരളത്തിൽ നിന്നും ദുബായിലേക്കും ഒരെണ്ണം പൊണമെന്നല്ലേ..

അതിന്റെ ഒരുക്കങ്ങളിലായിരുന്നു സരി.  ദുബായിലെ യെതിൻ നമ്മുടെ പമ്മു ആയിരുന്നു.

സരി: എടാ, ലെജിക്ക് ഒരു റേ ബാൻ ഗ്ലാസ്സ് വാങ്ങണം.

പമ്മു: ലെജിക്കെന്തിനാ റേ ബാൻ ഗ്ലാസ്സ് ?അവന് വല്ല സ്റ്റീൽ ഗ്ലാസ്സോ അലൂമിനിയം ഗ്ലാസ്സോ ഒക്കെ പോരെ?

സരി: പോടാ..നീ അവന് മാച്ച് ആയ ഒരു ഗ്ലാസ്‌ വാങ്ങണം.എന്നിട്ട് ഇരുപത്തിനാലാം തിയ്യതി അവന് അത് കൊടുക്കണം. ഓക്കേ?

പമ്മു:ഓക്കേ

സരി: പിന്നെ സംഭവം സർപ്രൈസ് ആണ്..അവനോട് പറയാതെ വേണം കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യാൻ, മനസ്സിലായോ?നിനക്ക് സർപ്രൈസ് പൊളിക്കാതെ ഇതൊക്കെ ചെയ്യാൻ പറ്റില്ലേ?

പമ്മു: ഹും, രജനികാന്തിനെയാണോ കൂളിംഗ് ഗ്ലാസ്‌ വെക്കാൻ പഠിപ്പിക്കുന്നത്‌?

സരി : അതിനു രജനി കാന്തിനല്ലല്ലോ കൂളിംഗ്‌ ഗ്ലാസ്‌ വാങ്ങുന്നത്? ലെജിക്കല്ലേ?

പമ്മു: രജനി കാന്തിനല്ല, 'ലെജി നിൻ കാന്ത'നാണ് കൂളിംഗ്‌ ഗ്ലാസ്‌ വാങ്ങുന്നത് എന്ന് എനിക്കറിയാം. ഞാൻ ഒരു ഉപമ പറഞ്ഞതാണ്..അതെങ്ങനെ ഉപമയൊക്കെ നിനക്ക് മനസ്സിലാവാൻ ??  'ഉ' , 'പ', 'മ' എന്ന 3 അക്ഷരങ്ങൾ ഒരു വാക്കിൽ  നീ ഉപയോകിക്കുന്നത് ആകെ ഉപ്പുമാവ് എന്ന് പറയാൻ വേണ്ടി മാത്രമല്ലേ .

സരി: അല്ല, ഉപ്പ്മാങ്ങ.

പമ്മു : ഓ, നിനക്കിപ്പോ എന്താ വേണ്ടേ? ലെജിക്ക് ഞാൻ ഒരു കൂളിംഗ് ഗ്ലാസ്‌ വാങ്ങണം..അത്രയല്ലേ ഉള്ളൂ?ഞാൻ വാങ്ങിച്ചോളാം..

അങ്ങനെ ലെജിക്ക് മാച്ചായ ഗ്ലാസ്സ് വാങ്ങുന്നതിന് വേണ്ടി പമ്മു ഒരു പ്ലാൻ തയ്യാറാക്കി.

ഒരു സുഹൃത്തിന് റേ ബാൻ ഗ്ലാസ്‌ വാങ്ങാൻ സെലെക്റ്റ് ചെയ്യാൻ എന്ന വ്യാജേന പമ്മു ലെജിയേം കൊണ്ട് റേ ബാൻ ഷോറൂമിൽ പോയി.. ലെജി തന്നെ ഒരു ഗ്ലാസ്സും സെലക്ട്‌ ചെയ്തു കൊടുത്തു .ബിൽ ഒക്കെ ചെയ്തതിനു ശേഷം ലെജി പമ്മുവിനോട്‌ പറഞ്ഞു, "ഞാനും ഒരെണ്ണം വാങ്ങിയാലോ എന്ന് ആലോചിക്കുകയാ "

"ഏയ്‌, വേണ്ടാ, നീ വാങ്ങണ്ട"

"അതെന്താ?"

എന്ത് പറയും എന്നറിയാതെ പമ്മു പകച്ചു നിന്നു. ഈ സെലക്ട്‌ ചെയ്ത ഗ്ലാസ്സ് ലെജിക്കുള്ളതാണെന്ന് പറയാനും  പറ്റില്ലല്ലോ.

"തൽക്കാലം നീ വാങ്ങണ്ട", എന്നും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് പമ്മു ഷോ റൂമിൽ നിന്നും പുറത്തേക്ക് ഓടി.

'ഇവനിതെന്ത് പറ്റി, കാർ വാങ്ങിയപ്പോ ഇവന് പ്രാന്തായി എന്ന് നാട്ടുകാരൊക്കെ  പറയുന്നത് സത്യമാണോ? ', എന്ന് ചിന്തിച്ച് കൊണ്ട് ലെജിയും പമ്മുവിന്റെ കൂടെ നടന്നു., ഗ്ലാസ്‌ വാങ്ങാനുള്ള തീരുമാനം തൽകാലത്തേക്ക് ഉപേക്ഷിച്ചു കൊണ്ട്...
----------

ഗിഫ്റ്റ് വാങ്ങിയ വിവരം പമ്മു സരിയെ വിളിച്ച് അറിയിച്ചു.

പമ്മു: എടീ സരി, ഒരു വിധം എങ്ങനെയൊക്കെയോ ഞാൻ സംഭവം വാങ്ങി.

സരി: കൊള്ളാം

പമ്മു: ഇരുപത്തിനാലാം തിയ്യതി ലെജിക്ക് ഓഫീസ് ഉണ്ട്. ഞാൻ ഇരുപത്തിമൂന്നാം തിയ്യതി രാത്രി നിങ്ങടെ കാറിൽ ഈ ഗ്ലാസ്‌ വെക്കാം. അവൻ ഓഫീസിൽ കയറാൻ കാറിൽ കയറുമ്പോൾ ഗിഫ്റ്റ് കാണും. എങ്ങനെയുണ്ട്?

സരി: ഗുഡ് ജോബ്‌ പമ്മു ..


ഇരുവരും ഓഗസ്റ്റ് 24 ഇനായി കാത്തിരുന്നു.


---------------------

സീൻ 4 

സർപ്രൈസ് ഈവ്

ഓഗസ്റ്റ് 23 രാത്രി.

ഫോണ്‍ കണ്‍വർസേഷൻ  1

ലെജി: എടാ യെതിൻ, നീ ട്രെയിൻ കയറിയോ?

യെതിൻ: യെസ്. ട്രെയിനിലാ. നാളെ രാവിലെ ഏഴ് മണിക്ക് മുന്പ് കുറ്റിപ്പുറത്തെത്തും.ഏഴര എട്ടോട് കൂടി സർപ്രൈസ് ഗിഫ്റ്റ് അവളുടെ കൈയ്യിലും എത്തും.

ലെജി : ഓക്കേ.


ഫോണ്‍ കണ്‍വർസേഷൻ  2 

പമ്മു: ഞാൻ ലെജി അറിയാതെ നിങ്ങടെ കാറിൽ ഗിഫ്റ്റ് വെച്ചിട്ടുണ്ട്. അവന് നാളെ രാവിലെ നേരത്തെ ഓഫീസിൽ പോകണമത്രേ.രാവിലെ ഏഴ് മണിയോട് കൂടെ. അവൻ വീട്ടില് നിന്നും ഇറങ്ങിയാൽ ഞാൻ നിനക്ക് മെസ്സേജ് അയക്കാം. നീ അവനെ അതിന് ശേഷം വിളിച്ചാ മതി .

സരി: ഓക്കേ.


നാല് പേരും അടുത്ത പ്രഭാതത്തിനായി കാത്തിരുന്നു. ആ സർപ്രൈസിനായി...

------------------------------------------

സീൻ 5 - ക്ലൈമാക്സ് സീൻ 

സർപ്രൈസ്  

ലെജി രാവിലെ എഴുന്നേറ്റ് ഓഫീസിൽ പോകാനൊരുങ്ങി.ദൂരെ നിന്നും ഒരു സീ ഐ ഡീയെ പോലെ പമ്മു ലെജിയുടെ ഓരോ നീക്കവും വീക്ഷിച്ചു.

ദുബായിൽ സമയം 6.45 AM

ലെജി പമ്മുവിന്റെ അടുത്ത് പോയി പറഞ്ഞു, "എടാ, നിന്റെ ഹ്യുണ്ടായ് ടെംബിളിന്റെ കീ ഒന്ന് താ.ഇന്ന് അതിൽ ഓഫീസിൽ പോകാം "

ഇത് കേട്ടതും പമ്മു ഞെട്ടി,"ഏയ്‌, അത് പറ്റില്ല, നീ നിന്റെ വണ്ടിയിൽ തന്നെ ഓഫീസിൽ പോണം"

"എന്റെ വണ്ടി സർവീസിനു സമയമായി.. ഇന്ന് അവർ അത് എടുത്ത് കൊണ്ട് പോകും "

"യെന്ത് ?", റേ ബാൻ ഇരിക്കുന്നത് ലെജിടെ കാറിലാണ്..അത് സർവീസിനു കൊടുത്താൽ ശരിയാവില്ല.. റേ ബാൻ കണ്ണട വെച്ച് വണ്ടി സർവീസ് ചെയ്യുന്ന മെക്കാനിക്കിന്റെ മുഖം പമ്മുവിന്റെ മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞു."പറ്റില്ല, എന്റെ വണ്ടി തരില്ല .. നീ നിന്റെ വണ്ടിയിൽ തന്നെ ഓഫീസിൽ പോണം..."

'ശരിയാ, നാട്ടുകാർ പമ്മൂനെ പറ്റി പറയുന്നത് സത്യം തന്നെയാ..', ലെജി മനസ്സില് ഓർത്തു, എന്നിട്ട് പമ്മുവിനോട് പറഞ്ഞു , "എന്നാലൊരു കാര്യം ചെയ്യ്‌, നിന്റെ വണ്ടിയിൽ എന്നെ ഒന്ന് ഓഫീസ് വരെ കൊണ്ടാക്ക് "

പമ്മു കുടുങ്ങി എന്ന് പറഞ്ഞാ മതിയല്ലോ.പമ്മു വേഗം ഫോണെടുത്ത് സരിക്ക് മെസ്സേജ് അയച്ചു, 'ലെജി കാർ എടുക്കുന്നില്ല, ഇങ്ങനെ പോയാൽ സർപ്രൈസ് പൊളിയും' എന്ന്.

സരി പിന്നെ ഒന്നും ആലോചിച്ചില്ല, നേരെ ലെജിയെ ഫോണ്‍ വിളിച്ചു.
"ഹെലോ, ഹാപ്പി ആനിവർസറി  "

"ഹാപ്പി ആനിവർസറി", ലെജി തിരിച്ചും വിഷ് ചെയ്തു.

"പിന്നെ, ഒരു സർപ്രൈസ് ഗിഫ്റ്റ്.. ", സരി പതുക്കെ പതുക്കെ പറഞ്ഞു.

ലെജി വേഗം വാച്ച് നോക്കി , ദുബായിൽ ആറേമുക്കാൽ എന്ന് പറയുമ്പോ നാട്ടിൽ  എട്ടേകാൽ, "ഓ, അത് കിട്ടി, അല്ലെ? യെതിൻ എപ്പോ എത്തി?വാച്ച് പാകമാണോ?", ഡാമിൽ നിന്നും വെള്ളo തുറന്ന് വിട്ട പോലെ ലെജി ചോദ്യങ്ങളെല്ലാം ഒറ്റയടിക്ക് ചോദിച്ചു തീർത്തു.

"എന്ത് കിട്ടി? യെതിനോ? വാച്ചോ?"

"അപ്പൊ യെതിൻ എത്തിയില്ലേ? അയ്യോ, അപ്പൊ എന്റെ സർപ്രൈസ്..അപ്പൊ നീ പറഞ്ഞ സർപ്രൈസ് എന്താ?"

"നമ്മുടെ കാറിൽ ഒരു ഗിഫ്റ്റ് ഇരിപ്പുണ്ട്.... അതാണ്‌ എന്റെ സർപ്രൈസ്....", തന്റെ സർപ്രൈസ് പോളിഞ്ഞതിന്റെ ദുഃഖം സരിക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും ലെജിടെ സർപ്രൈസും പൊളിഞ്ഞത് ആ ദുഃഖം ക്യാൻസൽ ചെയ്തു..

ലെജി കാറിൽ പോയി ഗിഫ്റ്റ് കിട്ടി ബോധിച്ചു. റേ ബാൻ ധരിച്ച് പമ്മുവിന്റെ മുൻപിൽ പോയി നിന്നു.

"വൊവ്, നാട്ടിൽ തെങ്ങ് കയറാൻ വരുന്ന ഗംഗേട്ടനെ പോലെയുണ്ട്, ഓപ്പാ ഗംഗൻ സ്റ്റൈൽ.."

"പോടാ, പിന്നെ, ഇനി നിന്റെ കാറിന്റെ കീ ഒന്ന് തരുമോ  "

"ഇതാ എടുത്തോ ..നിന്നെയൊക്കെ സർപ്രൈസ് ചെയ്യാൻ നൊക്കിയിട്ട് അവസാനം നീ കാർ എടുക്കുന്നില്ലാ എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ , ഞാനാണല്ലോ എന്റെ ഈശ്വരാ സർപ്രൈസ് ആയത്", ഹ്യുണ്ടായ് ടെമ്പിളിന്റെ താക്കോൽ ലെജിക്ക് കൊടുത്ത് കൊണ്ട് പമ്മു പറഞ്ഞു...

---------------------
സീൻ 6

വീണ്ടും സർപ്രൈസ്


സരിടെ വീട് ലക്ഷ്യമാക്കി യെതിൻ നടന്നു .'ട്രെയിൻ അര മണിക്കൂർ ലേറ്റ് ആയ കാരണം എട്ടരയായി ഇവിടെ എത്താൻ. പക്ഷെ അതൊന്നും ഈ സർപ്രൈസ് ഗിഫ്റ്റ് അവൾക്ക് കൊടുക്കുന്നതിൽ നിന്നും എന്നെ തടയാൻ കഴിയില്ല.'  താനൊഴികെ ലോകത്ത് ബാക്കി എല്ലാവരും സർപ്രൈസിന്റെ കാര്യം അറിഞ്ഞു എന്നതറിയാതെ യെതിൻ വീടിന്റെ കോളിംഗ് ബെൽ അടിച്ചു.

സരി വാതിൽ  തുറന്നു.

"സർപ്രൈസ്", യെതിൻ ഉറക്കെ പറഞ്ഞു, വലതു കൈയിൽ വാച്ചും , ഇടതു കൈയിൽ  ഒരു കിലോ മീനുമമേന്തി..

"ഹായ്, മീൻ, ഇത് ഞാൻ തീരെ പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല !!! "

യെതിനെയും വാച്ചിനെയും കണ്ട് സരി ഞെട്ടും എന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ച യെതിൻ, സരിടെ ഈ പ്രതികരണം കണ്ട് ശരിക്ക് സർപ്രൈസ് ആയി !!

-----------------

വേറെ ഏതോ മുഖം

ഒരു സർപ്രൈസ് പ്ലാൻ ചെയ്യുംബൊൾ ആരെങ്കിലുമൊക്കെ സർപ്രൈസ് ആകണം എന്നാണല്ലോ അതിന്റെ പ്രധാന ആവശ്യം.അങ്ങനെ നോക്കുമ്പോൾ , ഈ സന്ദർഭത്തിലെ സർപ്രൈസ് ഒടുവിൽ വിജയിച്ചു എന്ന് തന്നെ പറയാം.
കാരണം, സർപ്രൈസ് ആകേണ്ട 2 പേർ സർപ്രൈസ് ആയില്ലെങ്കിലെന്താ, സർപ്രൈസ് ആക്കാൻ നിയോഗിക്കപ്പെട്ട 2 പേരും സർപ്രൈസ് ആയല്ലോ..

Wake Up Om

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

When the last thread would also leave the Beach House behind, would be its demise......

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2007

The year after the year which decided to change our lives.  Our?   Me, Simi, Fino.

We 3 studied in the same college, the same class and got placed in the same multinational company in Bangalore.The placement happened in 2006 and that was the year that triggered the change.

So 2007, July 26, we all were in Bangalore to begin our professional corporate lives the from the very next day!

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

After a month of stay in my cousin's place, I decided to move to another place and start experiencing the joy (read pain) of paying monthly rents. Fino was already staying in a PG with his....

wait.. PG. PG stands for Paying Guest and in Bangalore, most of the time it does not mean the real Paying Guest.Well, 50% is correct, the paying part.

Usually a PG is a hostel in good terms, a boarding in reality. You get a small, rather tiny room, which is relatively large when compared to the attached bathroom in it.And this room will be shared by more than 1 person. But the owner of most PGs will be very 'broadminded', during the time of collecting rent.

Okay, so Fino was staying in a similar PG with his brother.His brother had come to Bangalore for a job and would be flying to Dubai in a month.

One fine day,I moved to this PG. FIno and his brother shared a room.And I shared a room with....

"Hi, I am Nithesh", I said to my new room mate.

"Om", he smiled filmy style.The promotions of Om Shanti Om were going on then and it looked like he felt those were about him.

"Nice name", I smiled.

"Thanks and hey, we'll talk more later..Now it's time for me to call my girlfriend. I've been practicing this song for a while now.Today I'll be singing it for her. "

"Oh , that's great, you sing?"

Om just smile.

'Dude, the look on your face is like, you are a famous pop star and I didn't recognize you', I thought as I said, "Good luck...", and walked out of the room.',..to your girlfriend!'

It felt as though Om was a man living in his dreams.Well if that dream occurred to me I would call it a nightmare !

I walked into Fino's room.

"Hey, come in, how is your new room?", Fino asked as I entered.

I looked at him with a weird look on my face like, 'How could you even ask this?It's horrible'. I had already made my mind to find a new house and move there as soon as possible .

"And how about your room mate?", he asked again.

'Aankhei teri..Kitni haseen..ke inka aashiq..', we heard someone singing loud and it echoed all over the PG.

"That's him, my room mate!", I said.Further details were not asked.

We kept talking about many things under the sun.As we were new to Bangalore, Fino's brother gave us many instances of his experiences in Bangalore.Time passed and it was mid night.We had to go to office the following day and I decided to go back to my room.

I went to my room and tried to open it. It was locked from inside.I knocked the door but Om did not open it.Now, this PG had walls which do not touch the ceiling, so I jumped to check inside the room and saw that Om was in deep sleep.

'Oh God ! this guy is in his dreams when he is awake and now he is asleep. How do I wake him up? '. I banged the door louder. No. There was no response. I went back to Fino's room.

"What happened?", Fino asked

"My room mate, he's not opening the door.He's lying on his bed.."

"What, he's dead?"

"No, no, he's asleep..."

"I know, just kidding...He would be tired after all those singing", Fino said.

"Come on, let's try to wake him up.", said Fino's bro and we all marched towards my room.We knocked the door again, but Om did not respond.

"We'll try to throw something at him", said Fino,"You have a phone?"

"It's a new one!", I said.

"It's okay, we'll throw it upon him..even if it misses, it will land up somewhere on the bed and the phone will be safe.", he replied.

I was not that convinced, but then I agreed. "Take it,you do the honors ", I handed over my phone to Fino.

Fino jumped high and Threw the phone over the door.The phone flew and flew (in slow motion), and landed just near to Om. It did not touch him.

"Oh NO...", we sighed.

"Missed by a whisker", I said , "Now what?"

"Anyhow your phone is there..Call to your number and when it rings, he'll probably wake up"

"Good idea, but bad idea.", I said, "my phone is in silent mode."

"Oh NO.", we sighed again.

"Okay lets bang the door until either he wakes up or the door breaks..a 'Wake or Break' situation", I said.

We all started banging the door.

Except Om, everyone in the PG woke up.The guy next door came angrily as he was deprived of his sleep, but after we told him my situation, he became calm.

"Okay, why don't you do this thing?This Om guy is lying adjacent to that wall that shared by my room.Let's go to my room and pour some water from the top of the wall.", the guy next door told.Now, it was not only my need that Om should wake up.It was a global need..well, PG need !

"Okay great idea.", said Fino and his bro.

"NO", I opposed, "Not a great idea..My phone is on that bed. and it's new.No water please.."

"Then what do we do?This guy doesn't seem to wake up.Is he really dead?", asked Fino with frustration.

"Okay, now that we got a better angle to throw something to him (from the adjacent room), let's throw your mobile ", I looked at Fino, smiling.

"Even my phone is new ! "

"Don't worry, this time I will throw it.It's pay back time..", I snatched is phone from him, set the maximum volume for Plan B and threw it from the adjacent room.This time the phone flew faster for me, but was in slow motion for Fino..The phone did touch Om, but he still did not wake up.

"Oh No, He still did not wake up", said Fino.

"Don't worry , this time we have Plan B.Let me dial your number", I said as I asked Fino's bro for his phone, who was hesitant to give me that as he was afraid I would throw that one too into the room.

Anyhow, considering the larger issue, he gave me his phone and I started dialing  Fino's number. Seeing all these, the occupant of that room had gone really frustrated and came with a bottle of water and started poring in from top of the wall to my room.

"No...No water, our phones..", Fino cried aloud. At the same instance, his phone started ringing. Water drops fell on Om's face.(The neighbour roomie had a god aim.)..and finally Om opened his eyes...the mission got accomplished. Om wake up to see two phones on his bed, one ringing and water dripping on his face from somewhere above.

"Oh, is it raining really?", he shouted,"just as in my dreams"

"Dude, you are not in your dream.Wake up.Please open the door.Why have you locked it from inside?", I asked.

He looked up to find four of our faces on top of the wall, staring at him from the next room.

"What are you guys doing up there?", he asked?

"We were trying to wake you up, so that you could open the door."

Really, For that you climbed up there? And poured the water all over me?You could have called me..Or just knocked the door", he opened the door for me.

'If I had called him by his name, I would have to do that all night and people outside the PG would think that this place is some temple',I imagined, as I finally got to enter my room.'

"Need to find a house really quick.", I said to Fino as I handed over his phone back to him.

"Sure..We'll search for one..Goodnight !"

"Goodnight???.. okay, good night !", I said.

More than half an hour of hard work to get into my own room, a real good night indeed.

-----------------------


The journey to Beach House begins...

അനീഷിന് ഒരു പ്രേമലേഖനം

അനീഷ്‌ - ഈ പേര് ബജാജ് പള്‍സര്‍ പോലെയാണ്..ദിവസവും ഈ പേരിലുള്ള ഒരെണ്ണമെങ്കിലും നമ്മൾ എവിടെയെങ്കിലും വച്ച് കാണും...ഉദാഹരണത്തിന് ഒരു ക്ലാസ് റൂമില്‍ മിനിമം 2 അനീഷ്‌ ...എല്ലാവരുടെയും ഫേസ്ബുക്ക്‌ ഫ്രണ്ട്സ് ലിസ്റ്റിൽ ഒരു 2-3 അനീഷ്‌.. അങ്ങനെ.. അങ്ങനെ..

നമ്മുടെ കഥയിലെ കഥാപാത്രത്തെയും നമുക്ക് അനീഷ്‌ എന്ന് വിളിക്കാം ..ഏയ്‌ ...ഇത് എനിക്ക് പരിചയമുള്ള അനീഷ്‌ ഒന്നുമല്ല..(അങ്ങനെ പറഞ്ഞില്ലെങ്കില്‍ അവന്‍ എന്നെ തല്ലും ).. 

ദിവൻ കട്ട മോഗൻലാൽ ഫാൻ ഒക്കെയാണ് .. പക്ഷെ ഒരു പ്രശ്നമേ ഉള്ളു.. സിനിമാ പോസ്റ്റർ നോക്കി സിനിമടെ പേര് വായിക്കണമെങ്കിൽ അതിനു വേറെ ആള് വരണം.. വേറെ ഒന്നുമല്ല, ചെക്കൻ മലയാളം വായിച്ച് വരുമ്പോഴേക്കും സിനിമ തീയെറ്ററിൽ നിന്നും പോയിക്കാണും....എന്ന് വെച്ചിട്ട് അതിന്റെ അഹങ്കാരമൊന്നും ഇല്ലാത്ത ഒരു പാവം വിനയാന്വിതൻ .. 

ഇത് അനീഷിന്റെ ലവ് സ്റ്റോറിയാണ്.. ലവും സ്റ്റോറിയും അവന്റെയാണെങ്കിലും കഥയിലെ നായകൻ അവനല്ല... അതാണ് ഈ കഥയുടെ പ്രത്യേകത ! സംഭവം നടക്കുന്നത് ഏതാനും വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു മുൻപാണ്‌..

ഏതോ കമ്പ്യൂട്ടർ കോഴ്സ് ക്ലാസ്സിൽ വച്ചാണ് അനീഷ്‌ അവളെ ആദ്യമായി കാണുന്നത്. 2 പേരും തമ്മിൽ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും ലവ് അറ്റ്‌ ഫസ്റ്റ് സൈറ്റ് ആയിരുന്നു എന്നൊക്കെയാണ് അവൻ എന്നോട് പറഞ്ഞത് .. അതിൽ പകുതി ഞാൻ പൂർണമായിട്ടങ്ങ് വിശ്വസിച്ചിട്ടില്ല ... അവൾക്ക് അവനെ കണ്ടിട്ട് ലവ് അറ്റ്‌ ഫസ്റ്റ് സൈറ്റ് ഒക്കെ തോന്നണമെങ്കിൽ ......

ങാ, അത് പോട്ടെ,ഒട്ടും സമയം വേസ്റ്റ് ചെയ്യാതെ അനീഷ്‌ അവളോടുള്ള ഇഷ്ടം അവളെ അറിയിച്ചു..മനസാലെ അവൾക്കു എതിർപ്പൊന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല..പക്ഷെ,  നിർഭാഗ്യമെന്നു പറയാം, ഏതൊരു ലവ് സ്റ്റൊറിയിലെയും പോലെ തന്നെ ഈ കഥയിലും ആ സമയമാണ് അവൾക്ക് വീട്ടിൽ ഒരു കല്യാണം ആലോചിക്കുന്നത്.. വീട്ടുകാരെ വെറുതെ എന്തിനു വിഷമിപ്പിക്കണം എന്ന് കരുതി അവൾ അനീഷിനോട് 'ഇഷ്ടമല്ല ' എന്ന് പറയാൻ തീരുമാനിച്ചു.. എന്നാൽ മനസ്സിലുള്ള ഇഷ്ടം മറച്ചു വെച്ച് കൊണ്ട് എങ്ങനെ അവന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി 'ഇഷ്ടമല്ല' എന്ന് പറയും?അവൾ ആകെ വിഷമിച്ചു.. ഒടുവിൽ മനസ്സിലുള്ളതെല്ലാം ഒരു കടലാസ്സിൽ എഴുതി അടുത്ത ദിവസം അത് അനീഷിന് കൈമാറി..

അവൾ കൊടുത്ത എഴുത്ത് കിട്ടിയതും അനിഷിന് എന്തെന്നിലാത്ത സന്തോഷമായി ...ജീവിതത്തിൽ ആദ്യമായി കിട്ടിയ ലവ് ലെറ്റർ..കന്നിമാസം വന്നതറിഞ്ഞ പട്ടിയെ പോലെ അവന്റെ മുഖം പ്രസന്നമായി. അവൻ അതും കൊണ്ട് വീട്ടിലേക്കു ഓടി ..'ഇഷ്ടമല്ല' എന്നാണ് കത്തിൽ എഴുതിയിരിക്കുന്നത് എന്നറിയാതെ അവൻ പതിയെ പതിയെ ആ കത്ത് തുറന്നു.. കത്തിലെ ഉള്ളടക്കം കണ്ട് അവൻ ഞെട്ടി..അവൾ എഴുതിയ വാക്കുകൾ  മുള്ളമ്പ് പോലെ അവന്റെ ഹൃദയത്തിൽ തറച്ചു.. അവന്റെ മനസ്സ് ആകെ മരവിച്ചു .. വലിയ പെരുന്നാൾ വന്നതറിഞ്ഞ ആട്ടിൻകുട്ടിയെ പോലെ അവന്റെ മനസ്സ് പിടഞ്ഞു ....

അടുത്ത ദിവസം അവൻ പതിയെ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു..കൈയ്യിൽ ആ കത്തുമേന്തി..

"എന്താ ഇത്?", ഇടറിയ ശബ്ദത്തോടെ അവൻ ചോദിച്ചു .

"അത് പിന്നെ  ..ഞാൻ ..", അവനോട് പറയാൻ അവൾക്കു വാക്കുകൾ  കിട്ടിയില്ല ..

"ഇതൊന്നു വായിച്ചു തരുമോ? നിനക്കറിയില്ലേ എനിക്ക് മലയാളം വായിക്കാൻ അറിയില്ലെന്ന് ..ലവ് ലെറ്റർ ആയ കാരണം വേറെ ആരെക്കൊണ്ടും വായിപ്പിക്കാനും പറ്റില്ല .."

അവൾ ആ കത്തെടുത്ത് നോക്കി.. അവന്റെ കണ്ണുകളെ നോക്കി ആ കത്തിലെ ഉള്ളടക്കം വായിക്കുവാൻ അവൾക്ക് കഴിയുമായിരുന്നില്ല...ഇനിയൊരിക്കൽ കൂടി 'ഇഷ്ടമല്ല' എന്ന് കള്ളം പറയാനുള്ള ശേഷി ഇല്ലാത്തതിനാൽ അന്ന് അവൾ അവനോട് സമ്മതം മൂളുകയായിരുന്നു.. അങ്ങനെ അന്ന്..അപ്പോൾ .. അനീഷിന്റെ ലവ്സ്റ്റോറി ഹാപ്പി എന്ഡിംഗ് ആയി പരിണമിച്ചു .. !

ഉള്ളടക്കം മറ്റൊന്നായിട്ടും സത്യമായ പ്രണയം ഇരുവരെയും അറിയിച്ച ഹംസമായ ആ കത്ത്..അത് തന്നെയാണ് ഈ കഥയിലെ യഥാർത്ഥ നായകൻ  !

The Perfectly (Un)planned Road Trip

This post won the Runner Up prize for 'The Perfect Road Trip' Contest in Indiblogger.




Prologue

Time : sometime in May 2013

Place : My Facebook Page, Chat

Me : Hey, we are planning a California trip in July..u joining?

Praveen : which places in California?

Me: That's not decided, need to plan.

Praveen : okay, I am ready, how many people?

Me : From here, only me and Simi, u can call ur friends..

Praveen : ok, let me see..Hey, in California there is a road, some highway 101, I believe with the sea on one side and a cliff on the other,,why don't we plan a road trip?

Me : ROADTRIP !! Definitely  DEAL !

Praveen : Great, I'll get the details from my colleagues, they had been to a road trip through the same place recently.

Me : okay, great.

-------------------------------------------

The Trip

RoadTrip !

Don't know what's with that word.The word ignited us to plan things fast.As we(me and Simi) stayed in New Jersey, we had to book air tickets to California well in advance to get better deals. Praveen was in Oregon, nearer to the destination.
We stopped chatting, got into a call and started deciding the places to cover.In no time, everything was planned,July 2, reach San Fransisco, rent a car, drive to Los Angeles and then to Las Vegas !! A road trip of around 1400 miles !

As I told Simi about the road trip plans, she too was very excited.I couldn't really sleep with excitement, the thought of the trip.That's when my mobile beeped.A message from Praveen.

'Do u have US driving License?'

I replied,'No, and you?'

'NO '

First action Item : Apply for License.

2 months to go..The Road Trip is still ON ! 

-------------------------------------------------

Paveen's cousin and family, namely Raj, wife Vinitha and kid Aarav also marked their interest in joining the trip and hence the total count increased to 6.

2 months later

July 1

To get a whole idea of the plans, Raj made a call to Praveen,'Hey, so have you planned all the places we would be visiting?'

Praveen: hmm..almost...

Raj: Okay 3 of us to drive right, me, you and Nithesh

Praveen: No no, we both don't have license !

Raj: What?? And you planned a road trip?

Praveen : You know, time really flies, we did not get time to apply for license, but if you want we can drive..

Raj : No thanks, I'll manage !

--------------------------------------------------

July 2, Night

We all met at the San Fransisco International Airport.It was on our way to the hotel that Praveen asked the cab driver about the places to visit in San Fransisco.

'Dude, we are going for sight seeing tomorrow and you are checking which all places to visit just now??', Raj asked Praveen as soon as we reached the hotel.

'It's all part of the planning, the taxi drivers here will know about the best tourist locations..Why simple google it and waste time when we have an option like this..I have noted all the places he told, and we'll go there ', Praveen smiled and looked at me

'Definitely, planning the places in the end is part of the plan', I said.

'Okay, what about the vehicle for the trip?From where do we collect it?', Raj enquired.

'Praveen, you booked a vehicle right?', I asked.

'Me? No, I haven't booked..Haven't you booked??'

'No'.

All of us were busy googling vehicles for rent that night.We needed a 7 seater car and much cars of that category were not available.

We were not sure what to do.If we did not get a car for rent, all our plans would go for a toss! Praveen came up with a plan."You know what, they won't display all the cars online.We will go to the airport tomorrow.There you have all the rental companies.There we will find something or the other."

"Very good idea!", I supported Praveen not because the idea was too good, but we had no other option. Another reason was that when informed about the trip in the beginning, Raj had asked us to do all the planning as he was very much busy with his work.We had agreed that and as we were busy being lazy, nothing was planned !

"Okay, we'll go to the airport tomorrow and see if we get a vehicle..lets hope for the best"

Of course, hope is what gets us going.A life without hope is a life without life. So we all bid good night and hoped that the hopes become reality..

July 3 Morning

We called a taxi to the airport. Praveen was discussing the places to see in San Fransisco with the driver on the way.His idea was to compare the places with the ones he got from the other driver the previous day and shortlist the common ones.We reached that airport and there were a lot of car rental offices there, and there were big queues in most of them.All of us stood in different queues.It was Praveen's queue which moved faster and while he spoke to the executive, we all joined him. A Dodge Journey was available, a 7 seater and we did not hesitate to quickly book it.The payment was done and the keys were given to us.

We all ran towards the basement where the car was parked.Eagerly we passed through each car parked there. Ours was on X 22. T, U, V , W and there it was X - 22. A white Dodge Journey. Cool ! It looked good from the outside and we were all pumped up by the mere sight of it.

The Dodge Journey 

'It looks cool !', siad Raj as he smiled ..

"All because of the perfect planning..", said Praveen

"Exactly, the Road trip is ON", I said

Raj stared at us for a moment before we all got into the car and started the trip. The first plan was sight seeing of San Fransisco.

The presence of a child is always good to break the ice between adults. Aarav's presence in the group really helped for that. He was very active and that helped better in our overall communication.It never felt like me and Simi were meeting Raj and Vinitha for the first time.

We found a place to park the car at the Pier 15 and decided to walk from there...Lots of photos were clicked, we enjoyed the place, had a sea food lunch and then went for a cruise. A cruise which rounded the  Alcatraz island and the Golden bridge. The cruise was an awesome experience and it was an open boat which sprayed sea water into it and on a hot day it was chilling in there.

After completing the cruise we walked back to the car and went to the twin peaks.As the name suggest there were 2 hills, which again was on a higher surface. When climbed on top of it, the whole city could be viewed.With that view reflecting in our eyes, we could say that we have seen whole of San Fransisco.

LA, view from top..That's Golden bridge to the left
(Click on images to enlarge them)

LA, view from top

     

That great view put an end to the first day of our tour. Excellent views, relatively less tiring day compared to day to come.As we reached the hotel in the evening, everyone were charged and awaited the next day where the real Road trip began...the 6 hour drive to Los Angeles !!

July 4

We all woke up early and were in the car by 9 AM all set for the drive.The whole idea was to enjoy the drive with not many stops in between so that we could get enough time to enjoy the places we visit.The first trip decided was the Big Sur. We entered Highway 101 and continued the journey through the straight road.

"Aren't we going to the Mystery Spot?", Simi asked.

"Mystery Spot?What is that and where is that?", Raj asked.

"It's a place where they say that gravity is defied.It's a famous spot, and it is on the way", she replied.

Raj set the destination in GPS as Mystery spot and said, "As per GPS, to reach the Mystery Spot, we have to take a deviation and it is some 25 miles away, which means the total deviation is around 50 miles..but it's okay.. we'll go there..but no additional pit stops..The next stop will be Big Sur"

We all agreed and took the exit to Mystery spot. Praveen was busy in his mobile for a while and finally broke his silence,"There is some problem..We were supposed to go in a road by the sea.But when I look the map, Highway 101 is not by the sea."

"And you know what?", I replied to Praveen, "When I had checked the map, Mystery spot came on the way, no deviation was required from the road we were supposed to go"

"Does that mean there is any other road?", Praveen asked.

"May be, but I don't know the name of the road"

The road to Mystery spot was a narrow one.We doubted whether there really was such a spot there..The narrow road leading to the spot itself seemed mystery.As soon as we parked the car, Praveen yelled, "Got it ! We were supposed to go by Highway 1. And this Mystery spot is on the way.We had made an error by going through Highway 101.If we had continued that, we would have missed driving by the sea.But luckily by choosing to visit the Mystery spot, we are back on track."

The mazes of the unplanned trip somehow started falling in place. We entered the Mystery spot to find the hidden mystery. Though we were unable to solve the mystery, we indeed had a good time there.As the officials there said, the mystery of the mystery spot is not yet solved, else it would be named the solved spot.

We had a tea from a store inside mystery spot and the biggest mystery was how they made the tea and what prompted them to name it 'Indian Chai'!

After the Mystery Spot visit, we continued our journey through the newly found Highway 1.By selecting the new road, the time required to reach our destination had increased from 6 to 8 hours as per the map, that too without any stops .. !

The Highway 1 road was indeed awe striking.Deep blue sea to the right side and lush green mountains to the left.It is a view never to be missed.We stopped on the way only once and that too for just 5 minutes and quickly clicked a few pictures.As decided, the next stop was Big Sur where we planned to spend some time in the beach.It was later that we came to know that the whole area is known as Big Sur and it was not any specific spot as such.We stopped at a nearby beach and played in the chilling beach water.After having loads of fun we continued our journey to Los Angeles.

          Highway 1 views

'There are couple of issues we need to address', Raj said while driving, "One is that as this Highway 1 is a single lane road in most of the places and is full of turns and curves, we are taking more time than expected."

"Okay, and the other one?"

"The other one is that we are running out of gas.We need to find a gas station quickly. There is no mobile network in this area, so both these problems cannot be addressed using our mobile phones !"

The second issue was a bit frightening; running out of gas at that moment meant the whole plan, er  lack of plan will go for a toss.But then there was something called optimism which made us believe that a gas station would appear soon. The gut feeling came true after a dozen miles.A gas station was found.We also got someone to ask for a faster way to reach Los Angeles. 'Travel 40 miles and take an exit to Highway 101', we were told. 

Highway 101 - Here we come again.

Vinitha then drove the car for a couple of hours, giving Raj some rest.It was 8 PM, it was not dusk yet, and we still had 3 hours of drive left. We drove through a Mc Donalds and got some snacks on the way.As Raj took back the driver's seat we were an hour away from entering the city.We could see fireworks all over the city.It was July 4, the American Independence day; so there were grand fireworks in multiple places.As we were quite away from the city we could see many of them.

"They are welcoming us with fireworks", I said.

"Our planning is awesome, if we had entered the city earlier, we could have seen only the fireworks in one place, now we are able to see multiple fireworks !", Praveen said.

Los Angeles city in the backdrop of fireworks welcomed us !

 We checked in at 11 PM.We had to wake up early the next day for Los Angeles sight seeing. But instead of going to sleep, we instead got special permission from the hotel manager to use their swimming pool and spa  at that time and ran into to pool.Midnight in the swimming pool. The trip had really made us crazy. And we loved that craziness !

July 5

In Los Angeles, the only plan was to see that famous 'Hollywood' sign, and by noon we had to start to Vegas and reach Vegas by night.In Los Angeles we booked a bus tour, which would take us there and also show other places like the house of Michael Jackson, the Playboy mansion etc. We took that tour and covered all those places.The tour got over by noon, then we had lunch and started off to Las Vegas.If time permitted we would roam around in Vegas.

The road was good with not much traffic, I played the DJ in the car, Simi, me, Praveen and Vinitha competed playing Fruit slice to see who fared better. Aarav played some bike game in i pad, and we all got envied by the way the two and a half year old played. Raj as usual was driving !

We reached Vegas by 7 PM, checked in to our hotel, got fresh and took a walk to the heart of the city. We could see all kinds of people there, saw lots of casinos, strip clubs, a whole colourful city fully lighted up, fully high.The traffic created due to people walking was far more than the traffic on road and we could only move very slowly. One interesting thing we saw was the long long queues in front of pawn shops, which almost summed up Vegas.We walked and saw the city for more than 2 hours and returned to our hotel.

Again, we had to wake up early the next day, for destination Hoover Dam and Grand Canyon.

July 6

By this day, all of us in the car were more close to each other.We did not need songs in the car to kill time, we talked about various topics like film, sports, current affairs with our limited knowledge, shared stories, jokes etc..We also planned to take a movie based on our road trip, that would be after we won a jackpot the very next day from a casino.It was almost a 6 hour drive to Grand Canyon. We saw Hoover Dam on the way, and reached Grand Canyon post lunch.After spending some time at the Grand Canyon, we started back to Las Vegas.There were lots of activities like rafting in Grand Canyon, but we missed those as we were travelling with time in our hands.

On the way back to Vegas, we all appeared to be bit gloomy as the next day would be the last day of the trip.We though planned to extend our vacation if someone got a jackpot. It was agreed that if someone in our group wins a jackpot it, will be shared by everyone.Imaginary plans of what to do with the jackpot amount were also discussed !

It was late night when we reached back Vegas and quickly entered our hotel rooms.We did not try to get permission for the swimming pool this day, as it was way up on the 24th floor and we were too tired to go there.

July 7

There were two plans for this day. Plan A go to a Casino, win  a jackpot and extend the vacation, and Plan B, if we do not get a jackpot, return to our homes. Praveen's flight was the earliest one and was scheduled at 7.00 PM and we had time till 6.00 PM to decide our fate.

We saw people playing with thousands of dollars, and obviously we weren't among them. We played till evening with the limited fund we had allowed for ourselves and in the end, ended up being.......

Leave it, not revealing how much we won, what I can tell though is we were at the airport by 6.30 PM.Returned the car and went back home in our respective flights.

Epilogue

Vacations are always cool, so was this one.We all had a great time, saw many beautiful places, shared lots of jokes, travelled more than 1400  miles, but more that the miles, its the smiles we shared that count.. and that's something which will always appear on our faces whenever we think of this trip. Probably lack of planning itself was what made this trip the perfect... The Perfect Unplanned Road Trip !

looking back, it's smiles that remain...

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

This post is submitted for 'The Perfect Road Trip' Contest in Indiblogger, supported by Ambi Pur.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------